Het beste advies van 2016

Het is 31 december 2016, een paar dagen geleden heb ik mijn laatste cursusdag ooit gegeven van The Happiness Company. We gaan stoppen met de cursus omdat het zo niet meer verder kan, enerzijds voelt dat als een opluchting en anderzijds ook stiekem wel een beetje als opgeven. Dit zit me niet lekker totdat een vriendin mij het beste advies geeft van 2016!

Mijn begin in de persoonlijke ontwikkelingswereld

The Happiness Company is een bedrijf wat ik in 2012 ben gestart, destijds onder de naam De Super Student. Ik ben daarmee begonnen toen 365 Dagen Succesvol net begon te lopen. In het eerste jaar van dat bedrijf had ik ontzettend veel geleerd over persoonlijke ontwikkeling en ontdekte ik dat ik in staat was mensen te coachen die minstens twee keer zo oud waren als ik. Het enige wat ik jammer vond, is dat dit soort persoonlijke ontwikkelingsprogramma’s niet bestaan voor jonge mensen. Terwijl ik erin geloof dat als je in je twintiger jaren de tijd neemt om te ontdekken wat jij wilt doen met je leven, dat je dan je leven zo kunt vormgeven dat je het leven leeft wat jij wilt leven. Dan loop je er op je 50e niet tegenaan dat je eigenlijk de hele tijd hebt geprobeerd te voldoen aan allerlei verwachtingen van anderen in plaats van te leven zoals jij dat wilt. Dit was namelijk wat ik het vaakst hoorde bij 365 Dagen Succesvol. Dus besloot ik om persoonlijk ontwikkelingsprogramma’s te gaan geven aan twintigers zodat zij kunnen ontdekken wat zij willen en nu al kunnen beginnen aan een gelukkig en succesvol leven. Én ik besloot om het ook nog eens aan te bieden voor een bizar lage prijs zodat het beschikbaar is voor iedereen en niet alleen voor rijke mensen!

Wat mijn principes mij brachten

Ik dacht dat ik iets waardevols te pakken had met dit idee. Immers zei iedereen bij 365 Dagen Succesvol dat ze dit graag hadden willen weten in hun twintiger jaren. Vol goede moed begon ik dus in 2012 met het geven van cursussen. Hier kwamen niet zo veel mensen op af en ik dacht “Ach, dat hoort bij beginnnen. Dat komt nog wel!”. Spoiler: dat kwam niet echt. Vier jaar later gaf ik nog steeds cursussen waar te weinig mensen op afkwamen en moest ik nog steeds geld bij leggen om te kunnen zorgen dat jonge mensen goedkoop mee konden doen aan deze cursus. In 2016 was mijn geld op, waardoor ik moest concluderen dat het zo niet verder kon.

Naast dat mijn geld op was, was ik ook teleurgesteld. Teleurgesteldin het feit dat er nog maar zo weinig mensen op deze jonge leeftijd het nut inzien van jezelf vragen stellen als waar doe ik het voor en waarom doe ik wat ik doe. Ik kon maar niet accepteren dat de realiteit anders bleek te zijn dan zoals ik het graag zou willen zien. Het einde van The Happiness Company voelde daardoor heel dubbel. Daar kwam ook nog eens bij dat ik nu dus niets meer had om wat ik wilde bereiken waar te maken en als ik ergens heel slecht op ga dan is het geen perspectief hebben.

Wat was dat advies nou?

Dit gevoel veranderde door een gesprek op oudjaarsdag met mijn goede vriendin Esther. Ik zat weer eens geïrriteerd te zeuren over dat het niet gelukt is en toen zei ze een heel wijs iets: “Kai, de fout die jij hebt gemaakt is dat je principes en idealen door elkaar hebt gehaald.” Ik wist meteen dat ze gelijk had. Het verschil tussen die twee was me ineens duidelijk. Door te leven volgens principes dan doe je geen concessies, je staat ergens voor en je doet alleen die dingen die volledig voldoen aan je principes. Door te leven volgens idealen dan werk je ergens naartoe, iets wat nog niet zo is maar wat je graag wilt wat zo wordt. Dan kan je op korte termijn dingen doen die misschien niet helemaal passen bij je principes, maar die wel uiteindelijk zullen leiden tot het waarmaken van je ideaal. Kortom principes zijn stug, ze zorgen ervoor dat het blijft zoals het is en daardoor kan het zelfs ervoor zorgen dat je je idealen niet waar maakt. Idealen zijn flexibel, gericht op de toekomst en geven je de ruimte om nu de dingen te doen die uiteindelijk leiden tot datgene wat jij wilt.

Wat betekent dat advies dan?

Nou, voor mij heel veel. Ik vond mezelf een man van principes, ik hield stug vast aan zaken zoals vooral sociaal ondernemen en niet letten op geld omdat ik zou willen dat alle ondernemingen meer zouden focussen op het leveren van waarde in plaats van het verdienen van geld. Hierdoor moest The Happiness Company ophouden met bestaan. Ik wilde geen korting geven of andere marketing-trucs gebruiken. Dat soort trucs vind ik namelijk niet oké, denk maar eens na over korting. Wanneer een bedrijf korting kan geven, betekent dat dat het product jou normaal gesproken meer kost dan het zou hoeven te kosten want zelfs met korting maken bedrijven winst. Eigenlijk is dat best vreemd toch? Ik koos er daarom voor om mijn cursus aan te bieden voor minder dan wat het kost om een cursus te geven. Goed voor m’n principes, slecht voor m’n idealen.

Nu zie ik in dat ik mijn onderneming commerciëler in moet steken. Ik moet er op gaan letten dat ik wel geld blijf verdienen zodat ik dit werk kan blijven doen. Ik zou namelijk willen dat jou inspireren iets is wat ik kan blijven doen. Om dat te kunnen blijven doen en om te groeien, is geld nodig. Dus om mijn lange-termijn idealen te bereiken, heb ik op korte-termijn wat minder te focussen op mijn principes.

Is het advies dan om je principes overboord te gooien?

Nee, zeer zeker niet. Er zijn veel principes die je nooit overboord wilt gooien, de meeste staan daarom ook in de grondwet en het is heel verstandig dat we ons daar allemaal aan houden. Toch snap ik dankzij Esther dat je soms een beetje buigzaam moet zijn om zo iets op te bouwen wat sterker en duurzamer is. Je zou dit idee kunnen vergelijken met hoe een brug gebouwd wordt. Een brug moet een beetje kunnen buigen. Wanneer een brug namelijk te stevig gebouwd wordt, breekt hij bij de eerste de beste windvlaag. Bouw je een brug te slap,  dan zakt hij in als een pudding als je erop loopt. De kunst is dus om een middenweg te vinden tussen stugheid en buigzaamheid, je principes en je idealen. Zo kan je ervoor zorgen dat je op een manier werkt aan datgene wat jij wilt bereiken, waarbij je niet voorbij gaat aan dat gene waar jij echt voor staat. 

Groetjes Kai.

P.s. wil je me volgen? Ik ben zeer volgbaar op de volgende plekken: