Het gaat altijd anders dan je verwacht…

“Waar sta je over 5 jaar?” Elke keer als ik deze vraag krijg, gaan mijn nekharen overeind staan. Vroeger voelde ik me dom, ik had namelijk geen goed antwoord paraat en ik dacht dat ik de enige was. Nu zie ik dat ik niet dom ben, maar dat het een domme vraag is! Niemand weet waar hij/zij staat over 5 jaar en als je het denkt te weten, dan heb je het vaak nog eens mis ook!

Wat ik had verwacht, 5 jaar geleden

5 jaar geleden ben ik begonnen met persoonlijke ontwikkeling, de jaren daarvoor wist ik niet wat ik aanmoest met het leven. Ik genoot er niet van, had het gevoel me anders voor te moeten doen en dat uitzichtloze was best beangstigend wanneer ik er aan dacht. Daarom dacht ik er vaak maar niet aan. Toch zat het altijd ergens in een donker hoekje in m’n achterhoofd en als iemand vroeg naar wat ik wilde met m’n leven dan raakte die vraag dat donkere hoekje wat ik zo graag wilde verstoppen. Totdat ik mijn vakgebied vond, iets wat perfect bij mij past en waar ik mijn leven aan wil spenderen. Ik was 21 en als ik dacht waar ik zou staan 5 jaar later, nou dan was het wel aan de top! Er kan zoveel gebeuren in 5 jaar, dat is zo’n lange tijd, dan ben ik vast en zeker een van de beste sprekers van Nederland en help ik duizenden mensen om een gelukkiger leven te leiden. Ik zag het helemaal voor me!

wat ik had verwacht, nu

Fast forward 5 jaar later: nope…

En maar goed ook! In de afgelopen vijf jaar ben ik niet de beste spreker van Nederland geworden, ik heb geen duizenden mensen geholpen en ik ben niet de succesvolle ondernemer die ik dacht te zullen worden. Ik heb een belangrijkere les geleerd. Al die dingen waarvan ik dacht dat ze me gelukkig zouden maken, maakten me alleen maar ongelukkiger. Het meest duidelijk moment hierin was mijn TED-talk. Een mijlpaal, iets waar ik vanaf m’n 21e naar uitkeek. Ik dacht dat als ik een TED-talk zou geven, dan ben ik er, dan voel ik me helemaal geweldig. Vorig jaar was het dan zover, ik stond in de Oosterpoort in Groningen voor een publiek van 400 mensen en het enige wat door m’n hoofd ging was: is dit het nou? Ik voelde me helemaal niet anders, ik voelde me gewoon dezelfde Kai als altijd. Dat stelde me enorm teleur, ik had namelijk gehoopt dat zo’n mijlpaal me voldoening zou geven. Die teleurstelling bleef hangen en daarmee groeide ook mijn onzekerheid: Dit was het toch? Dit zou het toch moeten zijn? Waarom voelt het dan niet zo?

Op de bodem van een flinke neerwaardse spiraal ontdekte ik iets van mezelf, een gedachte. Een gedachte die altijd aanwezig en altijd zit te zeuren. Een gedachte in het donkerste gedeelte van m’n hoofd en de bron van al mijn onzekerheid: ik vind mezelf niet goed genoeg. En mijn manier van omgaan met die gedachte was om mezelf een ideaalbeeld voor te schotelen, het beeld van een succesvolle ondernemer. Want als je een succesvolle ondernemer bent, dan ben je goed genoeg en dan zul je je vast helemaal top voelen. Tegelijkertijd met dit besef, zag ik in dat dit een leugentje was dat ik mezelf aan het vertellen was. Elke keer als ik iets bereikte, was het alsnog niet goed genoeg en zo kan ik m’n hele leven lang wel dingen blijven najagen, maar dat zal me niet gelukkig maken.

Dat was het begin van een hele vreemde periode waar er allemaal nare dingen gebeurden in mijn leven zoals het einde van mijn bedrijf, het einde van mijn relatie, het overlijden van m’n hond en nog veel meer. Elke keer als ik dacht dat het niet erger kon, dan kwam er wel weer iets nieuws. Maar op een gegeven moment klikte er iets, hoe dat ging is al een verhaal op zich en een verhaal voor een andere keer. Ik doorzag het spelletje van die gedachte en ineens was ik er vrij van. Ik had geen behoefte meer om te voldoen aan dat ideaalbeeld en alle voorwaardelijkheid voor mijn geluk verdween. Dat punt heeft mijn hele leven veranderd, hoe vreemd het misschien ook klinkt.

Het gaat altijd anders dan verwacht…
dat maakt het leven boeiend!

Je kan dus wel stellen dat mijn leven is veranderd de afgelopen vijf jaar en op een compleet andere manier dan ik had verwacht en oh wat is het boeiend! Ik ben geen succesvolle spreker/ondernemer in de zin van aanzien en een miljoenenbankrekening, maar ik doe wel wat ik het liefste wil en ik leef een heel mooi leven. Ik heb een geweldige vrouw in mijn leven. Ik heb nu echte vrienden. En qua werk help ik mensen als Nicolien Sauerbreij en Robin van Galen om hun presentaties te verbeteren. Maak ik videos voor organisaties om hun klanten te helpen. Organiseer ik samen met drie toffe gasten de Social Hackathon om sociale ideeën de wereld in te helpen. En mijn mooiste werk is om dit soort blogs te schrijven, video’s te maken en te spreken over alles wat mij fascineert om jou te mogen inspireren. Misschien wel het belangrijkste verschil met vijf jaar geleden: ik ben een gelukkig mens! En waar ik over vijf jaar sta: geen idee, dat zien we dan wel weer.

M’n moeder vatte dit avontuur deze week mooi samen in een whatsapp bericht: “Het gaat altijd anders dan je verwacht… Dat maakt het leven boeiend”

Proost op het mooie leven,

Groetjes Kai.

P.s. wil je me volgen? Ik ben zeer volgbaar op de volgende plekken: